Działanie maści do oczu

W zespole suchego oka często dochodzi do uszkodzenia powierzchni oka pod wpływem suchego powietrza lub wielogodzinnej pracy przed komputerem. Objawy takie jak pieczenie, swędzenie i zaczerwienienie oczu, można złagodzić stosując maść do oczu, która wspomaga regenerację rogówki i spojówki oraz stabilizuje film łzowy. Dozwolone jest stosowanie jej równolegle z kroplami do oczu. Maść należy nakładać na noc, aby zapewnić długi czas działania.

Maść do oczu - działanie i substancje czynne

Do sporządzania maści do oczu najczęściej stosuje się węglowodory. Ten stosowany od dziesięcioleci, podstawowy składnik maści do oczu spełnia wymagania w zakresie jakości i stabilności surowców stosowanych w produkcji preparatów do oczu. Do maści często dodaje się też substancje bezwodne, takie jak wazelina, lanolina lub parafina oraz, w zależności od wskazania, kortyzon, antybiotyki i witaminy.

Kortyzon (kortykosteroidy)

Substancja czynna o nazwie kortyzon to związek chemiczny z grupy kortykosteroidów lub glikokortykoidów, naturalnych hormonów steroidowych wytwarzanych przez korę nadnerczy.
Jako składnik maści do oczu kortyzon stosuje się głównie w następujących wskazaniach:

  • reakcje alergiczne,
  • alergiczne zapalenie spojówek lub
  • niezakaźne zapalenie oka.
     

Działanie przeciwzapalne kortyzonu korzystnie wpływa na stan suchych oczu. Składnik ten należy jednak stosować pod kontrolą lekarza i tylko przed krótki okres, ponieważ kortyzon może wpływać hamująco na czynność układu odpornościowego. Ponadto przewlekłe stosowanie kortyzonu może wywołać działania niepożądane, takie jak podwyższone ciśnienie śródgałkowe lub zaćmę.
 

Antybiotyki

Maści do oczu z antybiotykiem stosuje się w leczeniu infekcji bakteryjnych oka oraz w profilaktyce infekcji po operacji lub uszkodzeniu rogówki.

Wyróżnia się następujące klasy antybiotyków stosowanych w preparatach do oczu:

  • Aminoglikozydy: do tej grupy antybiotyków zalicza się gentamycynę, która zwalcza powszechnie występujące bakterie, takie jak gronkowce.
  • Inhibitory gyrazy: jest to między innymi ofloksacyna, antybiotyk wykazujący szerokie spektrum działania. Ofloksacynę stosuje się głównie w zakażeniach bakteryjnych wywołanych przez paciorkowce.
  • Polimyksyna B: antybiotyki tej grupy wykazują działanie przeciwko pałeczkom gram-ujemnym, które są oporne na wiele różnych antybiotyków.
  • Tetracyklina: antybiotyk o szerokim spektrum działania.
     

Zasadniczo wybór odpowiedniego antybiotyku powinno poprzedzać oznaczenie patogenu na podstawie wymazu pobranego z obszaru objętego procesem zapalnym. Jest to o tyle istotne, że niektóre bakterie mogą być oporne na określone antybiotyki.

Bardziej interesujące strony